Inmiddels zijn er weer een heleboel dingen gebeurd gedurende mijn reis. Wat mindere momenten maar vooral positieve momenten. Vorige week donderdag heb ik namelijk de hele dag in het hotel rondgehangen i.v.m. een zwakkere maag. Ik zou namelijk nog terugkeren naar Bacolod en kon dus wel een dagje missen.
In de nacht van donderdag op vrijdag moest ik al vroeg de ferry naar Iloilo City hebben, om met een bus naar Caticlan/Boracay te reizen. De ferry doet er ongeveer 1,5 uur over en met een klein busje moet je dan nog zo’n 6 uur reizen. Totaal ben je hiervoor zo’n 10 euro kwijt. Bij aankomst in Iloilo staan er verschillende mannen Boracay/Caticlan te roepen en vervolgens wordt je in een busje met 8 andere personen gezet. Ik zat o.a. met een aantal locals en een gezin met een +/- 40 jarige Australische man met zijn +/- 20 jaar jongere (Filipijnse) vrouw of vriendin en haar 2 kleine kinderen. Die waren in het begin nogal luidruchtig en druk en ze werden gekalmeerd door snoep, chips en frisdrank. Dit ging om en nabij 4 uur lang goed, totdat de oudere van de twee onwel werd en moest overgeven. Netjes in een plastic tas, dat wel. Om haar te laten rusten moest de andere snotaap naast mij komen zitten, opzich geen probleem. Totdat het jochie ook begon over te geven en hij had geen tasje nodig, want hij vond mijn broek/onderlichaam goed genoeg. De vrouw wilde me wel helpen, de Australiër vond het maar al te te grappig. Met al een iets zwakkere maag deed me dit tafereel enigszins denken aan Novalja. Gelukkig had ik een zwem short bijdehand en kon ik na enige tijd mijn kledij verwisselen.
Eenmaal aangekomen bij de terminal Caticlan was het nog een 5 minuten durende overtocht en een 5 minuten durende taxirit naar mijn hotel. Meteen na het inchecken ben ik richting het prachtige strand gegaan, maar ik merkte ook direct dat het veel toeristischer is dan de overige plaatsen waar ik ben geweest. Proppers overal en het staat vol met hotels, restaurants en bars/clubs.
’s Avonds had ik afgesproken met Mhaya, die ik heb leren kennen via Couchsurfing, om het nachtleven van Boracay te verkennen. Nadat ik haar had ontmoet, gingen we een vriend van haar tegemoet, Anthony. Bij binnenkomst in de club was hier ook al duidelijk dat het vol staat met tafels en stoelen en dat gedurende de avond het stukje dat gereserveerd is als dansvloer goed gevuld raakt. Ondanks dat ik een super avond heb gehad, heb ik toch ook weer iets meegemaakt dat me wel een tijd bij zal blijven. Als enige Europeaan tussen fillipinos, koreanen en wat andere westerlingen val je blijkbaar goed op. Zo ook bij een Australische man, ik schat hier ook weer rond de 50. Hij kwam hij iets teveel binnen mijn personal space en heb ik duidelijk gemaakt dat ik niet mee wilde gaan in zijn plan en dat ik van de vrouwenliefde ben. Hij heeft mij daarna ook keurig met rust gelaten en heeft daarna nog geprobeerd de uitsmijter te versieren.
Zaterdag was voor mij de dag om wat bij te komen en wat rond te hangen op het strand. In de avond heb ik nog op mijn gemak in een bar gezeten met live reggae muziek en weer op tijd de foetus houding aangenomen in mijn kamer. Zondags moest ik namelijk vroeg op voor een excursie naar de omliggende eilanden. Een daarvan is Crocodile Island. Hier heb ik voor het eerst gesnorkelt en prachtige vissen, koraal en ook enkele schildpadden gezien. Ik heb hier geen foto’s van aangezien ik mijn telefoon niet bij had, maar op Google Images staan genoeg foto’s van betere fotografen. Later in de middag heb ik nog met enkele locals meegedaan met een potje frisbee, waar ik niet in schitter, en een potje beachvolleybal. Mhaya had inmiddels ook aangeboden om het verblijf in Boracay goed af te sluiten door nog eens goed op stap te gaan met haar en Anthony. Nu viel de drank iets slechter, maar dit nam niet weg dat ik me weer prima vermaakt had. In de club kwamen we nog een oude bekende tegen, een gestoorde Koreaan, in positieve zin dan. Die Koreanen lijken niet oud te kunnen worden, aangezien hij en zijn kompanen al tegen de 40 aanhollen en er nog steeds als een 20-er uitzien. Nadat we de club hadden verlaten hebben we nog even rondgehangen en wat gegeten.
Ik heb bij terugkomst in mijn hotel meteen mijn spullen gepakt, ontbeten en ben direct richting Iloilo/Bacolod vertrokken. Deze reis verliep iets beter, omdat ik nogal wat slaap in moest halen. De rest van de maandag heb ik ook niet veel meer kunnen doen. Dinsdags wel.
Op dinsdag ben ik namelijk naar het Mambukal Resort geweest. Dit is een natuurgebied met watervallen, maar ook met hete bronnen. Om bij de watervallen te geraken had ik een gids nodig. Aangezien het had geregend en het pad naar de watervallen toe niet al te best en vrij steil en glad was, heb ik wat penibele momenten meegemaakt. Mijn Havaianas zijn nu ook afgeschreven, maar de beloning daarentegen mocht er wezen. Mooie uitzichten en een verfrissende duik bij de hoogst liggende waterval. Vervolgens heb ik nog even heerlijk ontspannen in een hete bron gezeten en heb de dag vroeg beëindigd door de vermoeidheid.
Gisteren ben ik naar de ruïnes in Bacolod geweest, het Taj Mahal van de Filipijnen. Ik had hoge verwachtingen, maar het bleek maar om een enkele villa te gaan, waar wel een mooi verhaal achter schuilt.
Vandaag ga ik nog naar een soort van pretpark en morgen vertrek ik dan naar het mooiste eiland ter wereld: Palawan. Tot zover dit uitgebreide reisverslag van mijn tweede week hier in de Filipijnen.