JUGO kwam ons wat vertellen over de IBCS methode. Essentie van deze methode is: Hoe kan ik mijn rapportage zo effectief mogelijk maken. Het is begonnen bij verschillende visualisatie guru’s, namelijk Noamo en B. Robbins. In het begin van de presentatie dacht ik dat de methode wel enige positieve punten bevat. Een statement waar ik het wel enigszins mee eens ben is bijvoorbeeld: ‘Waarom moet elk bedrijf een eigen standaard hebben, waarom niet net zoals muzikanten dezelfde noten’.
Waarom moeilijk doen, als het ook makkelijk kan denk ik dan. Maar als ieder bedrijf dezelfde methode gaat toepassen, wat gebeurt er dan met de (in-app) USP’s van bedrijven. Het zette mij direct aan het denken.
De visualisaties zelf zagen er op het eerste gezicht maar somber uit, met veel zwart en wit. Maar dit is de richtlijn van de methode. Belangrijke zaken kunnen een andere kleur krijgen. Volgens JUGO werkt het brein nauw samen met het oog als het op visualisaties aankomt. Als je veel informatie tegelijkertijd ziet, moet je het brein wel helpen om patronen te herkennen.
Toen JUGO enkele voorbeelden gaf van slechte visualisaties en hoe je deze stap voor stap kunt opschonen tot je een mooie visualisatie hebt, zag ik weer de positieve punten van de methode in.
Toch denk ik dat ik in de toekomst niet snel deze methode zal toepassen. Ik ben van mening dat dashboards en visualisaties nog enige vorm van aantrekkelijkheid moeten hebben. Zelfs met kleuren kun je duidelijke verschillen aanduiden en de belangrijkste informatie uitlichten. De workshop van Tableau liet dit goed zien, door een mooi dashboard af te leveren aan het eind.